Er deed zich een tragisch incident voor bij het meer in de plaats genaamd “Nieuwe Wereld”, waar ooggetuigen een zwaargewonde, bloedende zwaan zagen.
De vogel kon zich nauwelijks op één vleugel staande houden, was niet in staat om op te vliegen of zich te verstoppen. Toen mensen dichterbij kwamen, werd het duidelijk: iemand had koelbloedig op de zwaan geschoten. De hulp van het team “Kattenredders” werd ingeroepen. De reddingsactie werd bemoeilijkt doordat de zwaan, waarschijnlijk al zijn vertrouwen in mensen kwijt, hardnekkig vluchtte voor degenen die hem wilden helpen – niet beseffend dat hij daarmee zijn overlevingskansen alleen maar verder verkleinde.
Volgens de medewerkers van de dienst begon alles met een poging om de gewonde vogel zonder boot te vangen.
— We besloten eerst om hem zonder vaartuig te proberen te vangen. We waren net een strategie aan het uitdenken, toen de zwaan uit zichzelf uit het water kwam. Dat was ons moment! Ik probeerde hem van één kant te benaderen, maar Kola, met zijn schepnet en neopreenpak, zag er veel imposanter uit dan ik. De zwaan schrok, en keerde opnieuw terug richting het meer – vertelde Viktorija Batsjina, een van de reddingswerkers.
Intussen stak de zwaan het meer over en verdween in het riet aan de overkant. Het begon snel donker te worden, dus besloot het team een rubberboot op te blazen. Ze gingen te water. Maar zelfs toen bleef de gewonde vogel voor hen uit vluchten. Ondanks zijn verwonding zwom hij sneller dan de reddingswerkers hem konden volgen.
— We hebben een paar rondjes op het meer gemaakt en waren al moe toen we besloten terug te keren naar de oever om te rusten of een nieuw plan te bedenken. Ik, als ‘kapitein van de schildpaddenmarine’, stuurde de boot naar de kant. En toen – ineens zwom de zwaan precies het riet in waar we hem vanaf het begin naartoe wilden drijven. Ik roeide erheen. Stapte uit de boot, liep voorzichtig naar hem toe, en toen kwam hij onverwacht aan land – recht voor Sergej, die hem meteen maar voorzichtig wist te grijpen – vervolgde Batsjina.
Ter plaatse onderzochten ze de zwaan. Zijn vleugel was ernstig beschadigd, en de vogel leek uitgeput. Maar het leek erop dat hij eindelijk begreep dat niemand hem kwaad wilde doen – hij probeerde niet langer te ontsnappen en bleef rustig naast de auto liggen.
Volgens de redders was de zwaan behoorlijk groot – hij woog ongeveer tien kilo. Hij paste niet in een gewone doos, dus besloten ze hem met waardigheid in de armen te vervoeren. Al onderweg, toen hij een beetje bijkwam, werd hij levendiger en keek nieuwsgierig om zich heen.
Eenmaal aangekomen bij het Rehabilitatiecentrum voor Wilde Dieren werd hij grondig onderzocht door specialisten. Helaas is de kans dat hij ooit terugkeert naar zijn natuurlijke omgeving vrijwel nihil. Sterker nog, zelfs zijn overleving blijft onzeker.
— Ik begrijp het nog steeds niet… Waarom? Waarom zou iemand op een zwaan schieten? Wat is daar het plezier van? Is er echt geen andere manier om je woede te uiten dan een levend wezen te verminken? – zei Viktorija Batsjina met pijn in haar stem.
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
