«Wanneer je schoonmoeder besluit het bij jou thuis voor het zeggen te hebben, maar vergeet dat je geen meisje bent om te slaan, maar een vrouw met karakter en camera-opnames»
— Oh, hallo, Svetlana Olegovna! – begroette Marina haar schoonmoeder terwijl ze de deur van het appartement opende. – Waarom heeft u niet gezegd dat u kwam? Kom binnen!
— Hallo, Marina! – antwoordde de schoonmoeder. – Ik wilde een verrassing maken! En waar is mijn Misha?
— Misha is vijf minuten geleden vertrokken! Hij moest naar zijn werk, er was iets gebeurd! En trouwens, de verrassing is geslaagd! – glimlachte de schoondochter. – Ga u maar uitkleden en kom binnen! Ik zet even het water voor de thee, dan drinken we samen een kopje.
Marina liet Svetlana Olegovna achter en ging zelf naar de keuken om het water op te zetten en de tafel te dekken. Terwijl Misha’s moeder haar bovenkleding uittrok, haalde Marina koekjes, broodjes en snoepjes uit de kast. Ze zette twee mokken op tafel en zette verse thee om te trekken. Svetlana Olegovna kleedde zich uit en liep niet naar de keuken, maar door het appartement.
Ze was al een paar maanden niet op bezoek geweest bij haar zoon. In die tijd hadden Misha en Marina hun appartement gerenoveerd. De vrouw was benieuwd naar het nieuwe interieur.
Marina, nadat ze alles op tafel had klaargezet, volgde haar schoonmoeder.
— Nou, wat vindt u ervan? – vroeg ze. – Beviel het wat we hier hebben gedaan?
— Duur geweest? – vroeg Misha’s moeder als eerste.
— Wel, volgens de huidige prijzen, behoorlijk! – antwoordde Marina. – Maar het gaat niet alleen om geld, we hebben moeite gehad een goede ploeg te vinden die alles kon doen! Vier hebben we er gewisseld, en pas de vierde heeft alles echt netjes afgemaakt! De jongens hebben echt goed werk geleverd! – prees Marina de arbeiders.
— Ja-a, zuchtte Svetlana Olegovna. Waarom hebben jullie het zelf niet gedaan? Dan hadden jullie toch geld bespaard, Misha’s geld! Jij zit toch thuis! Waarom een ploeg ingeschakeld?
Marina glimlachte beheerst.
— Ik zit niet zomaar thuis, ik werk ook! Ik heb hetzelfde werk als iedereen! Alleen doe ik het thuis, achter de computer! En het geld dat erin gestoken is, is niet alleen van Misha, ook van mij! Eigenlijk van ons samen! We verdelen het niet in ‘jouw’ en ‘mijn’! Alles is van ons samen!
Svetlana Olegovna keek Marina op een vreemde manier aan, trok een gezicht en liep verder door het appartement.
— U hebt nog steeds niet gezegd! Wat vindt u van het nieuwe interieur van ons appartement?
— Niet mijn smaak! Te licht! Ik hou van donkerdere tinten!
— Nou, – haalde Marina haar schouders op. – Iedereen heeft zijn eigen smaak, wij hebben het zo gedaan zoals wij het mooi vinden!
— En Misha keurde dat goed? – vroeg de schoonmoeder en trok een gezicht alsof ze iets zuurs had gegeten.
— Misha had geen keus! – lachte Marina. – Ik heb het ontwerp gemaakt!
— Dat is te zien! – fluisterde Svetlana Olegovna zacht en ongezouten.
— Wat zegt u? – hoorde Marina niet goed. – Ik begreep u niet!
— Let er niet op! – zwaaide de vrouw met haar hand. – Ik praat gewoon tegen mezelf! – En hoe laat komt mijn zoon thuis? Hij zou toch vandaag vrij hebben?
— Ik weet het niet! Hij heeft het niet gezegd, hij is gewoon vertrokken! Maar ik denk niet dat hij voor drie uur thuis zal zijn. Maar ik kan hem bellen en zeggen dat u er bent! Ik ga even mijn telefoon halen en bel hem! – zei Marina en ging naar de keuken om haar mobiel van tafel te pakken.
— Nee, nee! – stopte Svetlana Olegovna haar schoondochter. – Bel hem niet! Leid hem niet af van zijn werk!
— Maar waarom bent u eigenlijk alleen gekomen? Waar is Misha’s vader, Boris Viktorovich? Normaal komt u toch samen!
— Hij had afspraken! Hij komt morgen! Maar ik besloot een dag eerder met de trein te komen en Misha te verrassen!
— Begrijpelijk! – zei Marina. – Oh, trouwens, de thee zal inmiddels wel getrokken zijn! Laten we naar de keuken gaan om thee te drinken, ik heb koekjes, snoepjes en broodjes gehaald! U hebt waarschijnlijk nog niet ontbeten, toch? – stelde de schoondochter voor.
Svetlana Olegovna volgde Marina naar de keuken. Ze wierp een minachtende blik op alles en mompelde iets onverstaanbaars voordat ze aan tafel ging zitten.
Marina schonk verse thee in voor zichzelf en haar schoonmoeder en ging ook op een stoel zitten.
— En waarom ga jij ook niet gewoon werken zoals iedereen? Huh, Marina? Jij werkte toch vroeger, zoals normale mensen!
— Wat maakt het uit hoe ik geld verdien voor het gezin? Het belangrijkste is dat ik niet niets doe! En ik hang niet aan Misha zoals zijn ex…
— Kom op, ga niet roddelen over Svetochka, ze is een goed meisje! Het komt gewoon uit haar familie, daar zijn de vrouwen verantwoordelijk voor het huishouden en de mannen voor het geld verdienen! Ze deed alles dus helemaal goed!
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
