‘Ik wist het,’ zei ze eenvoudig.
Ze legde uit dat ze de afstand, de stilte en de twijfels had gevoeld. Ook zij had wrok, eenzaamheid en woede ervaren. Ze sprak over vergeten verjaardagen, verdriet, ziekte en opgelegde beslissingen.
« Ook ik heb getwijfeld. Ook ik heb dagen zonder liefde gehad. »
Maar ze herhaalde het belangrijkste punt: de belofte was nagekomen.
« Ik had geen behoefte aan perfectie. Ik had je nodig om te blijven. En je bent gebleven. »
Ze sprak over dagelijkse vergeving, over de beslissing om elke ochtend opnieuw te beginnen.
« Zelfs toen je niet meer van me kon houden, hield ik genoeg van je voor ons beiden. En het was geen last. Het was een voorrecht. »
Ze bedankte hem voor vijftig jaar aan keuzes, eerlijkheid en moed.
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
