– Nu meteen, — zei hij langzaam terwijl hij haar bij de hand pakte, — pak je telefoon en maak je drie miljoen over naar mijn moeder. Hoor je me?
Zijn vingers knelden pijnlijk om haar pols. Kira probeerde zich los te rukken, maar hij hield haar hand stevig vast.
– Max, laat los!
– Je maakt de overboeking, anders kan ik niet garanderen wat er met je gebeurt!
– Bedreig je me? — de vrouw kon niet geloven wat er gebeurde.
– Ik leg je uit! Als mijn moeder sterft door jouw koppigheid, weet ik niet wat ik met je zal doen!
Kira rukte zich met alle kracht los en slaagde erin te ontkomen. Haar pols schoot in brand van pijn. Hij had zo hard geknepen dat er rode afdrukken op haar pols stonden.
– Je bent gek geworden, — fluisterde ze.
– Gek? — Maksim lachte een woeste lach. — Ik ben gek omdat ik mijn moeder wil redden?
Kira liep zonder een woord naar de slaapkamer en pakte haar tas. Haar man volgde haar.
– Waar ga je heen?
– Naar mijn ouders.
– Wacht! — hij versperde haar de weg. — Je gaat nergens heen! We lossen dit hier en nu op!
– Ga uit de weg.
– Kira, ik meen het…
De vrouw keek hem recht in de ogen.
– Als je me niet loslaat, bel ik de politie.
Maksim verstijfde. Daarna deed hij langzaam een stap naar achteren.
Kira liep aan hem voorbij, pakte de autosleutels van zijn wagen en liep naar de deur. In het appartement heerste een dodelijke stilte, alleen doorbroken door het gekraak van scherven onder haar voeten.
Ze parkeerde de auto in de binnenplaats bij het huis van haar ouders en liet pas daar haar tranen de vrije loop. De tranen die ze de hele rit had ingehouden, stroomden nu uit haar ogen. Haar handen trilden, haar pols deed nog steeds pijn van de greep van haar man.
Moeder deed de deur open en sloot haar dochter meteen in haar armen, zonder vragen te stellen.
– Mam, — snikte Kira. — Ik ga scheiden. Ik kan niet meer met hem samenleven. Hij is helemaal woest geworden.
– Rustig maar, meisje, — moeder streek over haar hoofd. — Kom binnen, ik zet even thee.
Vader kwam uit de kamer in zijn pantoffels en oude trui. Toen hij zijn huilende dochter zag fronste hij.
– Wat is er gebeurd, Kiritsja?
– Maksim… hij… — ze kon de woorden niet aan elkaar rijgen.
– Eerst maar eens rustig worden, — vader zette haar aan de keukentafel waarop ze als kind altijd zat. — Mam, zet maar sterke thee.
Tien minuten lang huilde Kira alleen maar, en haar ouders zaten zwijgend naast haar. Moeder streek over haar rug, vader klopte onhandig op haar schouder. Uiteindelijk trokken de tranen zich terug.
– Vertel maar wat er gebeurd is, — zei moeder zacht.
De vrouw vertelde het hele verhaal. Over de operatie van haar schoonmoeder, over de eis dat ze hun geld moesten overmaken, over het verwoeste appartement en de bedreigingen. Ze liet de rode afdrukken op haar pols zien. Haar ouders luisterden zwijgend en keken af en toe naar elkaar.
– En nu moet ik jullie geld teruggeven dat jullie voor mij gespaard hebben? — besloot ze. — Nadat hij me bijna heeft geslagen?
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
