Op mijn verjaardag gaf mijn dochter me een envelop – toen ik zag wat erin zat, ben ik gewoon gestopt met contact met haar te hebben
De laatste tijd heb ik steeds vaker het gevoel dat mijn dochter en schoonzoon me niet meer zien als een levendige vrouw, maar als een ouder wordende dame. Ik klaag niet — het is gewoon een vreemd gevoel, alsof ik voor hen niet meer dezelfde persoon ben.
Twee dagen geleden werd ik 46 jaar. Ik besloot mijn verjaardag te vieren met mijn vriendinnen in een sfeervol restaurant. Het was een heerlijke avond. Later, thuis, maakte ik een diner klaar en nodigde mijn dochter en schoonzoon uit.
Toen ze aankwamen, gaf mijn schoonzoon me een prachtige bos rozen — precies zoals ik ze mooi vind. Mijn dochter gaf me met een grote glimlach een envelop. Ik glimlachte terug, maar ik voelde al dat er iets ongewoons in zou zitten.
— Mama, kijk eens wat we voor je hebben! — zei ze enthousiast.
— Als het maar geen geld is… — mompelde ik. — Je weet dat ik niet van dat soort cadeaus houd.
— Het is geen geld. Echt waar, je zult blij zijn!
Ik opende de envelop. En verstijfde. Het was een tien dagen durend kuuroord-arrangement in de Karpaten: behandelingen, thermale baden, dieetmaaltijden. Als een donderslag bij heldere hemel.
— Wauw… — zuchtte ik, terwijl ik mijn gedachten probeerde te ordenen. — Was dit echt jullie idee?
— Vind je ons cadeau niet leuk? — vroeg mijn schoonzoon enigszins verbaasd.
Ik vond het moeilijk om iets te zeggen. Aan de ene kant was het een attente geste, dat zeker. Maar aan de andere kant… voor wie was dit cadeau bedoeld? Voor mij, een actieve, energieke vrouw die van reizen en belevenissen houdt?
— Dank je, echt waar… — begon ik voorzichtig. — Maar een kuuroord? Dat is niks voor mij. Dat is toch eerder iets voor oudere mensen?
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
