— Nou, ik ben niet de mama van jullie veertigjarige zoon! En als het je niet bevalt hoe wij met z’n tweeën samenleven, dan stuur ik hem naar jullie toe om bij jullie te gaan wonen!

Sveta ademde langzaam uit.
Ze dacht niet aan morgen.
Ze voelde geen vreugde. Geen verdriet.

Alleen dat ene enorme, allesoverheersende gevoel van vrijgekomen ruimte.

Ze stond in haar gang.
In haar appartement.
Alleen…

Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !