Mijn zus heeft mijn man weggehaald. Wraak
‘Lieverd, neem Lenoesja mee naar het zuiden,’ vroeg mama me toen ik op vakantie ging.
‘Mama, jouw Lenoesja gedraagt zich veel te brutaal. En trouwens, ik ga met mijn man. Waarom zou ik nog een vrouw meenemen?’ snauwde ik.
‘Maar jullie zijn zussen. Jij bent de oudste, je hoort haar te helpen.’
“Voordat je een baby krijgt, moet je eerst een oppas krijgen.” Die zin heb ik mijn hele leven gehaat. Mama zei het altijd. En ik was die “oppas”. Altijd moest ik helpen, toegeven, zorgen. Toen Lenoesja leerde lopen, droeg ik al boodschappentassen, kookte ik, waste ik kleren, haalde ik medicijnen. En steeds hoorde ik: “Jij bent de oudste.”
Maar nu was ik getrouwd. Eindelijk had ik een eigen leven. Mijn man, Joeri, was een rustige, zorgzame man, op wie ik kon vertrouwen. We spaarden voor een huis, gingen eens in de twee jaar op vakantie. En nu – zon, zee, augustus – zou het alleen om ons tweeën gaan.
Maar mama smeekte. Lenoesja “voelt zich eenzaam”, “heeft een dipje”, “moet haar zinnen verzetten”. Uiteindelijk gaf ik toe. Ik beloofde het.
‘Maar ze moet niet tussen ons in komen. Joeri en ik willen ook tijd samen. Begrijp je?’ waarschuwde ik haar.
‘Natuurlijk, ik zal onzichtbaar zijn.’
Maar onzichtbaar was ze allesbehalve.
Vanaf de eerste dag gedroeg ze zich alsof ze op jacht was. Bikini’s die nauwelijks iets bedekten, overdreven gelach, kokette blikken. En ik zag hoe Joeri naar haar keek. Stiekem. Te vaak. Het viel op.
Op dag vier kwam ze giechelend terug van het strand.
‘Stel je voor, ik heb een leuke vent ontmoet! Hij heeft me uitgenodigd om iets te drinken. Ik zei dat ik met mijn zus en haar man ben, dus dat het saai zou worden. En weet je wat hij zei? “Breng ze ook maar mee!”’
Joeri trok zijn wenkbrauwen op. Ik zuchtte. Mijn grens was bereikt.
‘Ga jij dan maar. Als hij zo leuk is,’ zei ik kil.
‘Kom op… ik ben toch met jullie,’ zei ze met een glimlach.
Een week later stortte alles in. Midden in de nacht werd ik wakker – het bed naast me was leeg. Joeri was weg. Lenoesja ook.
Ik liep naar het balkon. Daar beneden, op het strand, zag ik ze. Hand in hand. Lenoesja lachte. Joeri boog zich naar haar toe en… kuste haar.
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
