Mijn vrouw heeft zonder mijn toestemming onze katten weggedaan. Wekenlang heb ik naar ze gezocht, totdat ik per toeval ontdekte waar mijn huisdieren waren
Toen ik thuiskwam, voelde ik meteen dat er iets niet klopte. Er hing een onnatuurlijke stilte in huis. Geen getik van pootjes op de vloer, geen zacht gespin. Mijn hart kromp ineen van het voorgevoel.
– Waar zijn de katten? – vroeg ik mijn vrouw, nog voordat ik mijn schoenen had uitgetrokken.
Ze zat rustig aan tafel en keek op haar telefoon. Zonder op te kijken, zei ze:
– Ik heb ze weggegeven. Ik kon die haren overal gewoon niet meer aan. Vergeet ze maar.
Ik stond verstijfd. Mijn drie pluizige vrienden waren al in mijn leven vóór ons huwelijk. Ze waren familie. En nu… zomaar verdwenen?
– Wat bedoel je met “weggegeven”?! – Mijn stem trilde van woede.
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
