— We stabiliseren haar nu. Daarna — een operatie. Mogelijk een pacemaker. Of… — hij aarzelde, — een transplantatie.
Anton zakte neer. De wereld stortte in.
Hij belde zijn schoonmoeder.
— Mam, we zijn in het ziekenhuis. Masha… met haar hart.
— Hemeltje! Wat is er gebeurd?
— Een aanval. Ze ligt op de intensive care.
— We komen nu!
— Niet nodig. Laat de kinderen niet alleen. Ik ben hier.
De nacht kroop voorbij als een eeuwigheid. Anton dronk koffie, liep rond, belde.
— Haar toestand is stabiel. Wacht u maar.
Tegen de ochtend kwam een grijzende arts naar buiten.
— U kunt even naar binnen. Vijf minuten.
Intensive care. Apparaten piepen, draden, slangen. Masha — bleek, aan de beademing, in coma.
— Masha… Mashenka…
Haar ogen trilden. Gingen open. Probeerde te glimlachen. Het lukte niet. Een traan rolde weg.
— Ik ben hier. Je wordt beter. Ik beloof het.
Ze kneep in zijn vingers — zwak, maar ze kneep.
— De tijd is om.
— Nog één minuut!
— Het kan niet.
Na drie dagen — een wonder. Masha ademt zelf. De tube is weg.
— Anton… — fluisterde ze.
— Lieveling! Je leeft!
— Het gaat slecht… Maar ik leef…
— Dat is het belangrijkste.
— De kinderen?
— Wachten op je. Ze zeggen dat mama snel thuiskomt.
— Ik was zo bang… Dacht dat het voorbij was…
— Niet denken. Je komt erdoor.
— Vergeef me… dat ik niet naar de dokter ging…
— Ik ben ook schuldig. Wij allebei.
— Als we meteen waren gegaan… misschien pillen…
— Nu doet dat er niet meer toe. Belangrijk is dat je behandeld wordt.
Na twee weken werd ze ontslagen. Anton stond met bloemen klaar.
— Naar huis… — fluisterde ze.
Thuis — de kinderen. Katja hing om haar hals. Serjozja lachte breed.
— Mama! Je bent terug!
— Nu voor altijd.
’s Avonds, toen de kinderen sliepen, zaten ze samen in de keuken.
— Geen zelfdokteren meer, — zei Anton.
— Beloofd. Bang zijn voor dokters is dom. Bang moet je zijn voor de ziekte.
— Bij de eerste symptomen — naar de dokter.
— Meteen.
— Jij komt er bovenop. Je bent sterk.
— Ik zal leven. Voor jullie. Lang. Gelukkig.
Buiten was het lente. Vogels zongen. De zon scheen. Een hart klopte.
En het belangrijkste — het klopte.
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
