Zoals verwacht. Twee dagen later arriveerde Sara bij het huis, terwijl ze deed alsof ze de koekjes afsloot. Ze ziet overgebleven koekjes van de vorige batch.
« Oh, Ellie, ben je nog niet klaar? » zei Sara terwijl ze nonchalant naar de wasmachine liep, nog steeds een taartvormer in haar hand.
Maar toen deed ze iets vreemds. Ze opende stiekem een wit bakje op het plankje, goot een klein snufje witte bloem op een koekje en legde het toen terug op het bord. Ze veegde haar handen af, lachte boos en vertrok.
Ik keek naar de video, mijn handen liepen ongemakkelijk rond. Het is wit, geen suiker. **Sara deed het gif in het koekje.**
Ik belde Mark meteen en vertelde hem dat ik wist waarom hij was gezakt. Ik zei tegen hem dat hij nooit iets van Sara’s vrouw mocht eten.
Maar ik kan de waarschuwing niet roepen. Sara zou weigeren. Ik moest weten wat dat gif was en waarom ze het deed.
Ik nam een pakje deegkoekjes mee naar het kleine laboratorium van een oude man.
De resultaten kwamen de volgende dag en ze maakten me banger dan het wrede werk.
