— Ik vind altijd mijn weg naar huis — zei hij terwijl hij de drempel overstak
De zwart-witte kat wachtte al op hem en sprong meteen van de bank af, waar ze de hele dag rustig had gelegen terwijl haar eigenaar weg was. Ze zwaaide trots met haar staart en liep naar Makar toe om hem te begroeten.
Dit kleine ritueel was altijd hetzelfde tussen hen: hij ging naar zijn werk, zij bleef op de boerderij — zoals Makar met een glimlach zei. ’s Avonds wachtte Nyuszka altijd op hem en daarna aten ze samen en keken een film.
Zo ging het altijd. Maar vandaag… niet.
— Jij bent mijn schat! — riep hij jaloers naar zijn kleine lieveling, terwijl hij haar oppakte. Daarna draaide hij zich naar het jonge meisje: — Wika, ontmoet Nyuszka! Dit is de beste kat ter wereld.
— En Wika is het beste meisje ter wereld! Vanaf vandaag gaan we samenwonen en ik weet zeker dat jullie twee goede vriendinnen zullen worden.
De kat keek wantrouwig naar Wika, zij keek terug en allebei wisten ze dat dat niet zou gebeuren. Er was geen plek voor een derde persoon hier.
Toch waren ze allebei slim genoeg om hun gevoelens voor Makar te verbergen. De kat stak haar nagels uit en trok een gezicht, terwijl Wika glimlachte en zei:
— Wat een schatje! Mag ik haar aaien?
Iemand wierp haar een blik toe waardoor ze snel haar hand terugtrok en haar haar begon te corrigeren.
— Ik heb een sterke karakter! — lachte Makar. — Na al die jaren is Nyuszka meer dan een dier voor mij. Ze is familie, snap je?
— En ik ben dan toch ook jouw familie? — lachte Wika, terwijl ze haar lippen tuitte. — Je zei toch dat we binnenkort zouden trouwen!
— Dat zei ik, en ik trek me er niet van terug — omhelsde haar terwijl de kat tussen hen in bromde, duidelijk niet blij met de nabijheid. — Wika, trouwen is een serieuze stap voor mij, begrijp je? Eerst gaan we samenwonen, leren we elkaar beter kennen, dan in de zomer het huwelijk! En daarna meteen de huwelijksreis — ergens op een eiland! Wat denk je daarvan?
— Perfect plan! — stemde Wika in, hoewel de kat voelde dat ze niet de hele waarheid vertelde.
Nyuszka hield niet van Wika vanaf het eerste moment en besloot het onschuldige hart van Makar te beschermen tegen fouten. Als zij het niet deed, wie dan wel?
Makar verloor zijn ouders erg jong. Hij werd opgevoed door zijn grootmoeder, een oudere, ongehuwde vrouw. Haar hele liefde en zorg verdeelde ze tussen drie katten en een kleine wees.
Makar groeide niet verwend op, integendeel, hij probeerde zijn grootmoeder zoveel mogelijk te helpen. Hij hield ervan om voor de katten te zorgen, want ook zij waren zijn familie.
Zijn grootmoeder werkte als lerares Engels op school, wat Makar een voorsprong gaf: hij werd toegelaten tot de universiteit, studeerde af en vond een goede baan.
Toen hem een baan in de hoofdstad werd aangeboden, aarzelde hij, maar zijn grootmoeder nam de beslissing voor hem:
— Verpest je leven niet, Makaruszka! — zei ze. — Je moet carrière maken, naar de toekomst kijken, en in de stad zijn meer mogelijkheden. Maak je geen zorgen om mij…
Je zult me bezoeken en we kunnen nu via video praten. Ik ben niet alleen, ik heb mijn katten, zij genezen en troosten me. Als er een kat in huis is, komt alles goed!
Zoals zijn grootmoeder zei, zo gebeurde het ook. Ze spraken elke dag via videogesprekken, wanneer hij kon bezocht hij haar, bracht cadeautjes voor haar en de katten mee.
De jaren gingen voorbij, zijn grootmoeder werd ouder, maar ze wilde niet bij Makar intrekken.
— Ik wil je leven niet verpesten, Makaruszka — zei ze terwijl ze haar laatste kat, Muzia, streelde, die bijna zo oud was als zijzelf. — Ik maak me zorgen dat je nog steeds alleen bent. Het is tijd om aan een gezin te denken!
— Ik heb nog niemand gevonden zoals jij, oma — grapte Makar, maar zijn hart was vol bezorgdheid. Zijn grootmoeder werd zwakker en hij kon niets doen…
Tijdens haar laatste bezoek was ze erg zwak maar levend. Ze hield een zwart-witte kat, een kitten, in haar armen.
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
