Artjom keek zijn vader lang aan. “Omdat jij bij onze laatste ontmoeting zei dat je geen kleinkinderen van een ‘kolchozboerendochter’ wilde. Jij hebt ervoor gekozen geen deel van ons leven te zijn. Wij hebben jouw beslissing gerespecteerd.”
Wladimir Timofejevitsj voelde hoe de schaamte hem overviel. “En jij bent zonder mijn hulp verdergekomen…”
“Ja, we zijn erdoorheen gekomen. Maar dat betekent niet dat het niet moeilijk was. Of dat we jouw morele steun – al was het niet de materiële – niet hadden nodig gehad.”
De oude man zweeg even, daarna vroeg hij: “En de naam van dat dorp… waarom komt die me zo bekend voor?”
“Omdat je hier ooit al eens bent geweest, vader. Dertig jaar geleden. Angela’s grootmoeder heeft het me verteld. Ze was toen jong en werkte als gids voor studenten die hier praktijk deden in de bossen. Jij was één van hen.”
Wladimir Timofejevitsj hield zijn adem in. Oude, diep begraven herinneringen kwamen boven. Een zomer, een mooi meisje uit het dorp, een liefdesverhaal dat maar een paar weken duurde en dat hij destijds als een vluchtig avontuur had gezien.
“Angela’s moeder…”, fluisterde hij.
Artiom knikte. “Ja, vader. Angela is jouw dochter. Jouw kleinkinderen zijn eigenlijk ook jouw achterkleinkinderen. Haar grootmoeder – jouw vroegere geliefde – heeft me een foto van jullie laten zien. Jij en ik lijken op precies dezelfde leeftijd identiek.”
Wladimir Timofejevitsj zakte neer in de stoel, overweldigd door dit besef. Zijn hele leven had hij mensen van het platteland veracht, ze als minderwaardig beschouwd – en toch stroomde zijn eigen bloed door de aderen van een meisje uit datzelfde dorp, dat hij had veracht zonder haar ooit echt te kennen.
“Waarom heeft ze me nooit iets gezegd? Waarom heeft ze me nooit opgezocht?”
“Omdat jij vertrokken bent zonder om te kijken, vader. Je zei dat je maar een paar dagen in de stad zou zijn, maar je bent nooit teruggekomen.
Later kwam ze erachter dat je getrouwd was en een klein kind had – mij dus. Dus besloot ze haar dochter alleen op te voeden, zonder jouw familie lastig te vallen.”
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
