Svetlana was woedend. Ze wilde haar man een klap geven. Maar ze had nog nooit in haar leven iemand geslagen. Daarom barstte ze nu gewoon in tranen uit, van verdriet en machteloosheid.
— Huil niet, Svet. Mama zal ons die schuld geleidelijk terugbetalen. Volgend jaar gaan we, sparen we opnieuw en dan gaan we zeker. Het is niet alsof het haast heeft, toch?
— Nee, Denis! Nee! Zo gaat het niet. Mijn dochter en ik gaan nu. Ik zal geld voor ons vinden. Lenen, oplossen hoe dan ook, maar ik vind een manier. Want ik wil niet dom of belachelijk overkomen voor mijn kind. En ik kan haar niet uitleggen waarom de wensen en grillen van jouw moeder belangrijker voor jou waren dan het nakomen van een belofte aan je dochter.
Svetka leende geld van collega’s en een week later vertrokken zij met hun dochter naar de zee. Daar wachtte hen het appartement dat ze van tevoren al hadden geboekt.
En Denis bleef thuis. Hij moest het renovatieproces bij zijn moeder in de gaten houden. En bovendien moest hij tijdens de vakantie een bijbaan vinden — de schulden van zijn vrouw moest hij terugbetalen. Had hij aan zichzelf te danken.
Het is moeilijk om voor iedereen goed te zijn, en soms zelfs onmogelijk.
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
