— Alweer? — verbaasde Jegor zich. — Wat is er deze keer gebeurd?
— Huurwoningen zijn zo onbetrouwbaar, — zuchtte Galina Pavlovna. — Eigenaren veranderen steeds de voorwaarden. De huur stijgt, of er is reparatie nodig.
Ksenia knikte meelevend. Problemen met huurwoningen waren veel jonge mensen bekend. De onzekerheid van een huurhuis was inderdaad vermoeiend.
— Arme Lenotsjka, — schudde Jegor zijn hoofd. — We moeten haar helpen iets permanents te vinden.
— Natuurlijk, jongen, — stemde zijn moeder in. — Alleen is het tegenwoordig niet eenvoudig om een goed appartement te vinden.
Het gesprek ging soepel over op andere onderwerpen. Ksenia vergat bijna de zorgen van haar schoonzus.
Drie dagen later verscheen de schoonmoeder opnieuw. Jegor was niet thuis — hij werkte laat. Galina Pavlovna kwam de gang in en duwde Ksenia bij binnenkomst een dikke stapel documenten in de handen.
— Wat is dit? — vroeg Ksenia verbaasd terwijl ze door de papieren bladerde.
Haar ogen gleden over regels met advertenties voor de verkoop van eenkamerappartementen. Prijzen, adressen, kenmerken — alles liep door elkaar in haar hoofd.
— Dit is voor Lena, — legde Galina Pavlovna uit terwijl ze haar jas uittrok. — Ik heb de hele dag informatie verzameld.
Ksenia liep naar de woonkamer, nog steeds met de documenten in haar handen. De schoonmoeder volgde haar, vastberaden blik in haar ogen.
— Galina Pavlovna, ik begrijp het niet, — zei Ksenia langzaam. — Waarom brengt u dit naar mij?
— Hoezo waarom? — keek de schoonmoeder verbaasd. — Jij hebt al een appartement! Nu moet je mijn dochter helpen met een hypotheek!
De lucht in de kamer werd zwaar. Ksenia verstijfde, niet in staat te geloven wat ze hoorde. De documenten gleden uit haar handen en vielen verspreid op de vloer.
— Waarom zou ik Lena helpen met een hypotheek? — sprak Ksenia langzaam, terwijl ze naar de verspreide papieren keek.
Galina Pavlovna richtte zich op, haar gezicht kreeg een autoritaire uitdrukking die Ksenia zelden zag, maar altijd vreesde.
— Hoezo waarom? — verontwaardigde de schoonmoeder zich. — Je bent gewoon verplicht mijn dochter te helpen!
Ksenia bukte om de papieren op te rapen. Haar handen trilden van verontwaardiging. De brutaliteit van Galina Pavlovna kende geen grenzen.
— Waarom verplicht? — vroeg ze, zonder op te kijken. — Het is uw dochter, niet de mijne.
— Omdat jij al een woning hebt! Je hebt die voor niets gekregen! — de stem van de schoonmoeder werd steeds scherper. — En Lenotsjka zit maar te tobben in huurkamertjes!
Ksenia stond recht met de papieren in haar handen. Haar hart bonsde van woede. De logica van Galina Pavlovna was verbijsterend in haar absurditeit.
— Ik ben niemand iets verplicht, — zei Ksenia vastberaden.
— Hoezo niet verplicht? — riep de schoonmoeder uit. — We zijn toch familie! Familie moet elkaar helpen!
— Help je dochter dan zelf, — sneed Ksenia haar af. — Neem zelf een hypotheek.
Het gezicht van Galina Pavlovna kleurde rood. Haar ogen fonkelden van boosheid.
De schoonmoeder riep:
— Wij hebben dat soort geld niet! Maar jij wel! Je verdient zoveel!
Ksenia antwoordde scherp en koel:
— Mijn geld is mijn zaak. En ik ben niet van plan het uit te geven aan andermans grillen.
Galina Pavlovna piepte:
— Andermans grillen? Hoe durf je! Lena is de zus van je man!
Ksenia liep naar de deur en rukte die wijd open. Ze was niet langer van plan deze uitbarstingen te verdragen.
— Ga weg, — zei ze kalm. — Meteen.
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
