In 1982 werd hij, dankzij zijn olympiadesucces, zonder examen toegelaten tot de faculteit Wiskunde en Natuurkunde van de Universiteit van Leningrad. Als student won hij meerdere wiskundige wedstrijden.
Hij studeerde met lof af in 1987 en begon onderzoek te doen bij het Steklov Instituut voor Wiskunde van de Russische Academie van Wetenschappen. In 1990 promoveerde hij tot doctor en werd senior onderzoeker.
Begin jaren ’90 vertrok hij naar de Verenigde Staten, waar hij werkte aan gerenommeerde universiteiten zoals het Courant Instituut en de Universiteit van Californië in Berkeley.
In 1995 wees hij alle aanbiedingen af en keerde terug naar Sint-Petersburg om zijn onderzoek bij het Steklov Instituut voort te zetten.
Bewijs van de Poincaré-vermoeden en weigering van de prijs
In 2003 presenteerde Perelman in de Verenigde Staten een reeks werken waarin hij het beroemde Poincaré-vermoeden oploste – een van de moeilijkste vraagstukken in de topologie. Het verifiëren van zijn bewijs duurde drie jaar.
Ondanks de erkenning vermeed Perelman de publiciteit. In 2005 verliet hij het instituut. In een interview met The New Yorker zei hij dat hij niets te maken wilde hebben met mensen die zich niet aan morele principes houden.
In 2010 kende het Clay Mathematics Institute hem een miljoen dollar toe voor het oplossen van het eerste van de zogenaamde “Millenniumproblemen”. In juli van dat jaar weigerde Perelman de geldprijs.
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
