— Laten we naar huis gaan, jongens. Ze wachten al op ons. Marina maakt zich waarschijnlijk zorgen, en wij zijn hier te lang gebleven. Jij, Jack, wees niet bang, zij is lief. Vanaf nu wordt alles anders, dat beloof ik.
En ze gingen. De man met de draagkooi en de grote, harige hond genaamd Jack.
Nu zie ik ze af en toe wandelen. Alleen de kat blijft thuis, maar ze wandelen met z’n drieën — Egor, Marina en Jack. Jack is een beetje veranderd: misschien gegroeid, misschien gewoon aangekomen. Zijn vacht is dicht en glanzend. Maar het belangrijkste zijn de ogen. Daar woont nu echt geluk. Want hij heeft een mens. Of beter gezegd — twee mensen die van hem zijn. En hij is niet langer alleen.
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
