Er ging nog een maand voorbij, en Roma kocht voor zichzelf een mooie, niet goedkope buitenlandse auto. En de oude wagen hoefden ze niet eens te verkopen: het salaris liet dat gewoon toe!
Om dit te vieren besloten de jonge mensen een klein feestje te geven in een café. Ze nodigden familie en een paar vrienden uit om felicitaties in ontvangst te nemen – tegenwoordig is dat toch een gebeurtenis! – en gewoon samen blij te zijn.
– Wat denken jullie te doen met de oude auto? – vroeg Raisa Michajlovna nadat de eerste honger was gestild.
– En wat zouden we ermee moeten doen? – antwoordde Roma zorgeloos. – Hij staat toch gewoon in de garage en kost niks! En bovendien wil Marisha leren autorijden: ze zegt dat ze niet achter wil blijven bij mij! – en hij keek liefdevol naar zijn vrouw.
– Nou, ik vind dat jullie de oude auto aan Irina moeten geven! – zei de vrouw onverwachts.
– Hoezo dat? – verbaasde Marina zich oprecht. – Met welk recht?
– Omdat je moet delen, zoals de Lieve Heer zegt! Waarom je zus niet helpen?
– Jullie hebben volgens mij twee koffiemachines. Maar ik heb nog nooit gezien dat je er eentje aan ons wil geven, – merkte Marina rustig op.
En ze voegde eraan toe:
– Bovendien zijn Irina en haar man net terug van een vakantie in het buitenland. En daarvoor liet ze dure implantaten zetten: daar heeft ze zelf over opgeschept!
En ik zat de hele zomer op het datsja en heb geen implantaten. Waarom koop je van dat geld geen goedkope auto?
– Implantaten zijn niet jouw zaak! – beet Raisa uit.
– Misschien hebt u gelijk! – stemde Marina onverwacht toe. – Maar dan zullen wij ook zelf beslissen aan wie we auto’s uitdelen.
– En jij, lieve schoonzoon, – Raisa richtte zich tot Roma, – jij zou ook wel eens de familie kunnen helpen.
– Delen? – vroeg Roman vriendelijk.
– Ja, delen! En doe niet zo!
– Ik ben geen amoebe die zomaar deelt, – zei de altijd beleefde Roma plotseling scherp. – Trouwens, ik zag dat Irina twee ringen met diamanten aan haar vingers heeft.
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
