Een brief, een stille liefde
In een klein doosje vond ik een brief geschreven in zijn handschrift. Hij legde zijn keuze uit, zijn liefde intact, zijn verlangen dat ik volledig zou leven, omringd door rust en sereniteit. Elk woord straalde tederheid, respect en de wens om te behouden wat we hadden opgebouwd, zelfs als we gescheiden waren.
Conclusie: Liefde voorbij het uiterlijk
Vandaag begrijp ik dat deze bankkaart geen eenvoudig voorwerp was, maar een gebaar van diepe liefde. Achter deze scheiding zat een stille aandacht, een manier om voor mezelf, mijn gezondheid en mijn toekomst te zorgen.
Op mijn vijfenzestigste leerde ik dat liefde onverwachte vormen kan aannemen. Zelfs in de verte, zelfs in stilte, kan hij aanwezig blijven, trouw en immens. Ik ben nooit alleen geweest. Ik werd tot het einde toe geliefd, met oneindige discretie.