— Hm, ik weet hoe ze heet… Ik ga nu eten en daarna naar een vriend…
— Goed. Ik ga naar de keuken om de tafel te dekken…
Een paar minuten later kwam ze de kamer in om haar zoon te roepen. Hij hield ongemakkelijk zijn zusje vast, opgerold als een soldaatje in een doek.
— Ze begon te kreunen en te huilen, dus ik nam haar maar…
— Goed zo, zoon, ben je niet bang om haar vast te houden?
— Mam, ze is zo klein… en grappig… Kijk hoe ze haar neusje fronst… Oh, ze lachte naar me, kijk…
Oksana keek vol verbazing naar haar zoon en herkende hem nauwelijks. Hij glimlachte terwijl hij zijn kleine zusje aankeek. En zij glimlachte terug…
— Mam, mag ik vanavond zien hoe je haar wast? Ze is net een klein popje en lijkt zelfs een beetje op mij… Wat was ik toch een sukkel dat ik haar niet wilde…
— Natuurlijk, zoon, je helpt me wel…
Masjenka werd al snel ieders lieveling. Grootouders pasten met plezier op haar. En niemand dacht nog terug aan de momenten dat ze Oksana ontmoedigden en twijfelden… En Ilja was het meest blij met zijn “andere kind”…
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
