— Dat is aan ons om te beslissen… We vragen geen hulp, we hebben jullie gewoon op de hoogte gebracht!
Oksana sloot zich op in haar kamer en barstte in tranen uit. Voor haar was het nieuws van de zwangerschap al een schok, en dan ook nog zulke reacties van familie… Andrej had ook niet echt blijdschap getoond. Ilja had duidelijk gezegd dat hij het kind niet zou liefhebben… Wat moest ze doen, hoe kon ze dit allemaal aan?
Oksana belde een vriendin en vertelde het nieuws.
— Kom op… Echt zwanger? Misschien is het de overgang al begonnen? En wat, je gaat bevallen? Ik zou het niet durven… Stel dat het een kind met Down wordt, wat dan? Bij kennissen gebeurde dat, ze kregen een ziek kind en nu hebben ze het zwaar…
Oksana besloot verder aan niemand iets te vertellen, gezien zulke reacties. Wat er gebeurt, gebeurt… Ze zou het kind niet doden.
De zwangerschap verliep gemakkelijk, Oksana had het zelf nauwelijks verwacht. Alle onderzoeken en screenings waren normaal. Ilja bleef zijn moeder mijden. Voor de diploma-uitreiking op school zei hij:
— Mam, kom alsjeblieft niet naar de diploma-uitreiking. Ik schaam me voor de kinderen dat mijn moeder een buik heeft… Laat vader alleen komen, dan zeg ik dat je ziek bent…
— Ilja, wat zeg je nou? Ik had zo graag naar de diploma-uitreiking gewild, jij bent mijn lievelingszoon, ik wil zien hoe alles verloopt… Hoe kun je je schamen voor je moeder?
— Nou ja, voorlopig ben ik nog je lievelingszoon, straks heb je iemand anders om van te houden… De kinderen zullen lachen dat mijn moeder op leeftijd gaat bevallen…
Oksana vond het erg pijnlijk om dit te horen. Ze hadden hun hele leven alles voor hun zoon gedaan, en nu dit, een egoïst was grootgebracht.
Toch ging ze naar de diploma-uitreiking, ondanks het verzoek van haar zoon. Hij kwam geen enkel moment naar haar toe, alsof hij haar niet zag…
Enkele weken voor de bevalling voelde ze zich slecht en werd met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht. De artsen zeiden dat ze tot de bevalling onder toezicht moest blijven. Iets eerder dan verwacht werd Oksana’s dochter geboren: Masjenka. Een gezonde, rustige baby.
Iedereen belde om te feliciteren. Behalve haar zoon. Hij studeerde in een andere stad en kwam zelden thuis.
Toen Masjenka een maand oud was, kwam Ilja thuis. Oksana maakte zich zorgen over hoe hij zijn zus zou accepteren…
— Zoon, maak kennis, dit is je zusje Masjenka…
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
