De zoon zette zijn vader het huis uit op aandringen van zijn vrouw… Maar een toevallige ontmoeting in het park keerde alles compleet om…
Hij zat zwijgend op het koude bankje, gehuld in een oude, versleten jas – dezelfde die hij droeg toen hij nog conciërge was in de buurt. Zijn naam was Nikolaj Andrejevitsj. Gepensioneerd, weduwnaar, vader van een enige zoon en – zoals hij ooit geloofde – een trotse grootvader. Tot de dag waarop alles instortte.
Toen zijn zoon hem Olga voorstelde, voelde hij iets verstarren in zijn borst. Er was iets in haar blik, in haar glimlach – koel, beheerst, te zorgvuldig afgemeten. Ze verhief nooit haar stem, maakte geen scènes – maar sneed alles weg wat niet in haar strakke levensbeeld paste. Nikolaj voelde het onmiddellijk. Maar toen was het al te laat.
Eerst verdwenen zijn boeken – verplaatst naar de zolder. Daarna zijn favoriete stoel. De theepot – plotseling weg. En toen kwamen de subtiele suggesties, verpakt als bezorgdheid: “Opa, misschien kun je wat gaan wandelen? Frisse lucht zal je goed doen.” En uiteindelijk de woorden zonder enige ruimte voor interpretatie: “Misschien is het beter als je naar de tante op het platteland gaat… of naar een bejaardentehuis?”
Nikolaj zei niets. Hij pakte rustig een paar spullen in en vertrok. Geen verwijten, geen smeekbeden – enkel trotse stilte en een diepe pijn.
Hij dwaalde als een schim door de besneeuwde straten. Het bankje in het park werd zijn toevlucht – waar hij ooit wandelde met zijn vrouw, en later met zijn kleine zoon. Nu zat hij er alleen, met een lege blik.
Op een bijzonder koude dag, toen de wind zijn wangen beet en zijn hart loodzwaar voelde, hoorde hij plotseling een stem achter zich:
— Nikolaj? Nikolaj Andrejevitsj?
Hij draaide zich om. Daar stond een vrouw in een warme jas en met een hoofddoek. Moeilijk te herkennen, maar zijn geheugen kwam op gang: Maria Sergejevna. Zijn eerste liefde. De vrouw die hij verloor toen hij naar het leger ging. Degene die hij dacht vergeten te hebben naast Lidia.
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
