Maanden later nodigde een klasgenoot, Joy, haar uit voor het avondeten. Aanvankelijk aarzelde ze – beschaamd over hoe anders haar leven was geworden – maar Joys zachte aandringen overtuigde haar. Die avond, toen ze Joys warme, vrolijke huis binnenliep, viel het kwartje. Toen Joys moeder een bekende taart op tafel zette, viel de waarheid op zijn plaats.
"Jij was het," fluisterde ze.
Joys moeder glimlachte en zei simpelweg: "Ik wilde niet dat je honger zou lijden."
Overmand door emotie besefte de vertelster dat de lunches niet zomaar uit het niets waren gekomen – het waren stille uitingen van medeleven van iemand die om haar gaf. Dat etentje werd een keerpunt. Het leerde haar dat vriendelijkheid geen erkenning of grootse gebaren nodig heeft; het draait alleen om het hart.
Jaren later bleef de herinnering haar bij. Geïnspireerd door Joys moeder kiest ze er nu voor om anderen te helpen – want zelfs een kleine daad, zoals een taart in een rugzak, kan iemand door de moeilijkste dagen heen helpen. Soms zijn het de kleinste gebaren van vriendelijkheid die ons redden.
Voor complete kooksets, ga naar de volgende pagina of gebruik de Open-knop (>), en vergeet niet te DELEN met je Facebook-vrienden.
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
