De hond was meegebracht om afscheid te nemen van zijn baasje vóór een gevaarlijke operatie, maar plotseling begon de hond luid te blaffen en beet een arts: iedereen was in shock toen ze de reden ontdekten
– Dit is krankzinnig, – protesteerde de arts terwijl hij zijn verbonden arm vasthield. – U speelt met uw leven!
– Ik voel het… ik moet zeker weten. Zij… zij voelt iets. Mijn hond heeft zich nog nooit zo gedragen.
Diezelfde avond kreeg ze een nieuwe reeks tests. Foto’s. MRI-scan.
Ze konden hun ogen niet geloven. Geen van de artsen.
De tumor was verdwenen. Volledig. Geen spoor meer. Alsof hij er nooit was geweest.
Een week later liep ze alweer met Greta in het park. Zonder infusen. Zonder hechtingen. Zonder angst.
Ze ging op haar knieën voor de hond zitten, drukte haar hoofd tegen haar borst.
– Jij hebt me gered. Jij wist het. Hoe?..
Greta zuchtte zacht, likte haar op de wang en legde haar hoofd op haar schouder.
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
