De grens van vergeving – hoeveel kan liefde verdragen?
Menselijke relaties zijn gebouwd op vertrouwen. Wanneer iemand van wie we houden ons pijn doet, is onze eerste reactie vaak vergeving. We proberen duidelijk te maken waar onze grens ligt, dat ons hart dit niet aankan. De ander knikt en belooft het te onthouden. En wij geloven het. Omdat we liefhebben. Omdat we wíllen geloven.
Maar de tijd verstrijkt, en de wonden helen niet – ze worden keer op keer opnieuw opengereten. Op een gegeven moment zeggen we niets meer. We willen weggaan, maar houden nog te veel van die persoon om die stap te zetten. Dus vergeven we opnieuw. We zoeken excuses, rechtvaardigen het gedrag. We zeggen tegen onszelf dat hij of zij het vast niet zo bedoelde.
Totdat er een dag komt waarop we onze ogen openen. We zien dat de ander heel goed weet wat hij doet – en toch blijft doorgaan. Er komt geen verontschuldiging meer. En wij voelen plotseling ook geen behoefte meer om te begrijpen of te vergeven. Liefde verdwijnt niet van de ene op de andere dag. Ze trekt zich langzaam terug. Druppel voor druppel.
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !
