ADVERTENTIE

“De datsja, waarin ze haar ziel had gestoken, veranderde in een doorloopplaats, totdat het moment kwam om de profiteurs met hun zakken de kou in te sturen.”

ADVERTENTIE
ADVERTENTIE

De rest van de zomer verliep rustig en vredig; Larisa zag haar familie niet meer. Ze wist haar zo dierbare tomaten toch te redden.

De oogst zou begin herfst binnengehaald worden. Larisa bleef die vrijdag speciaal thuis om in drie dagen alles te verzamelen.

Al van ver zag ze Valentina’s auto. Blijkbaar vond haar broer dat hij recht had op een deel van de oogst, met liefde door een ander verzorgd.

Larisa was gelukkig op tijd: de familie had bijna alle aardappelen uitgegraven, in zakken gedaan, komkommers, pompoenen en courgettes verzameld. Oksana had zelfs de bonen geplukt. De tuin was bijna leeg.

Bij het binnenkomen zag Larisa meteen “de vruchten van haar werk” – kisten, emmers en zakken netjes tegen de muur gestapeld.

Blijkbaar verwachtte niemand haar komst en zowel Oksana als Valentin waren van hun stuk gebracht.

— Nou, beste gasten, wat gebeurt hier? – zei Larisa koel.

— Wat doe jij hier? – snauwde de schoonzus. – Het is vrijdag, je hoort op je werk te zijn!

— Ik zie dat ik precies op tijd ben! Kwamen jullie mij helpen de tuin op te ruimen? Bedankt hoor, maar ik had het ook wel alleen gekund!

— Larka, doe niet zo overdreven, – trok Valentin een gezicht. – We kwamen gisteren om alvast wintervoorraad in te slaan.
De hele dag gezwoegd, aardappelen gegraven, andere groenten geplukt. De kinderen hebben hun knieën opengehaald aan de boomschors toen ze appels en pruimen plukten!

— En ik heb jullie toestemming gegeven? – vroeg Larisa. – Wie zegt dat jullie hier zomaar mogen oogsten? Dit alles heb ik met mijn eigen handen gekweekt! Wat hebben jullie ermee te maken?

— Zie je wel! – siste Oksana, haar man in de zij porrend. – Ik zei toch dat ze gierig is! Van haar krijg je midden in de winter nog geen sneeuw!
Zoveel werk, en allemaal voor niets. Denk je dat ze iets met ons zal delen? Vergeet het maar!

Oksana kreeg gelijk: Larisa dwong hen om de aardappelen uit de zakken te gooien, de emmers en kisten leeg te maken. Valentin kreeg niets.

Na de brutale familie eruit gezet te hebben, sorteerde Larisa de groenten, hield een deel voor zichzelf en gaf de rest aan een buurvrouw om in te maken.

Ze besloot een hond te nemen, om het huis tegen ongewenste gasten te beschermen.

Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !

ADVERTENTIE
ADVERTENTIE