Het hoogtepunt kwam toen Tamara Pavlovna haar glas hief.
— Ik wil toosten op de familie, — begon ze, iedereen rondkijkend met een triomfantelijke glans in haar ogen. — Dat de jongeren luisteren naar hun ouderen, hun eigen zaken niet boven het belangrijke stellen. Ik wens mijn zoon wijsheid, en zijn vrouw… — ze pauzeerde — wijsheid te leren. Te begrijpen dat familie geen werk is dat je even kunt uitstellen.
Dat was het vonnis. Openlijk uitgesproken, zonder recht op beroep.

Maksim wachtte het einde van de toost af. Hij discussieerde niet. Stond gewoon op en legde zijn servet op tafel.
— Bedankt voor de avond. Wij moeten gaan…
Hij pakte Julia bij de hand en samen verlieten ze het appartement onder verbijsterde blikken van de familieleden. Ze hadden een uitbarsting, confrontatie of tranen verwacht. Maar Maksims kille kalmte sloeg als een mokerslag in. Hij speelde hun spel niet mee. Hij ging gewoon weg, hen achterlatend met een lege overwinning en de bittere nasmaak van verlies.
Onderweg naar huis zwegen ze. In de auto startte Maksim de motor niet meteen. Julia zat naast hem, starend naar de duisternis buiten het raam. Ze stelde geen vragen, zocht geen troostende woorden. Haar aanwezigheid alleen was de meest betrouwbare steun. Ze vertrouwde hem. Volledig.
— Ik moet terug, — zei hij in de stilte.
— Alleen?
— Ja. Dit moet voorgoed worden afgerond.
Hij legde niets uit. Ze begreep het toch wel. Hij draaide de auto om en parkeerde bij hetzelfde huis. Vroeg haar niet te wachten. Stapte gewoon uit, terwijl hij voelde hoe alles in hem zich samentrok tot een strakke, koude kern. Emoties lagen achter hem. Nu kwamen alleen daden.
Hij belde aan. Tante Zoja deed open, haar tevreden glimlach verdween toen ze Maksim zag. Hij liep langs haar zonder een woord te zeggen en kwam in de woonkamer terecht. Het feest ging door aan tafel, al was de sfeer wat afgezwakt. Zijn moeder, het middelpunt van de samenkomst, ontving net een compliment van Lidia Markovna.
— …je bent altijd een slimme vrouw geweest, Tomotsjka. Je weet waar het kwaad wortelt.
Toen ze haar zoon zag, zweeg ze. Er verscheen een blik van verbazing, vermengd met verwachting. Ze dacht dat hij gekomen was om zijn excuses aan te bieden.
— Ben je bij zinnen gekomen? Besloten moeder eens fatsoenlijk te feliciteren?
Maksim bleef midden in de kamer staan. Hij liep niet naar de tafel toe. Hij keek alleen rond naar iedereen die aanwezig was — zijn moeder, tantes, haar vrienden. Een hele rechtbank die haar vonnis had geveld.
— Ik ben teruggekomen om iets recht te zetten, — sprak hij met een heldere, vaste stem. — Jij hebt de hele avond gedaan alsof ik moest kiezen tussen jou en mijn vrouw. Jij hebt dit schouwspel opgevoerd om mijn keuze te bevestigen.

Hij keek zijn moeder recht aan. Haar glimlach vervaagde langzaam.
— Jij hebt vandaag gekozen. Voor iedereen. Nu is het mijn beurt.
Een pauze. Iedereen hield zijn adem in.
— Dit appartement hebben jij en ik geërfd van vader. Mijn deel is alles wat mij met dit huis verbindt. Morgen zet ik het te koop.
De kamer verstijfde. Het geluid van de koelkast leek nu oorverdovend. Nina opende haar mond, maar kwam niet uit haar woorden. Het gezicht van zijn moeder werd een masker.
— Wat? — fluisterde ze. Geen vraag, maar een fluistering.
— Door de indeling moeten we waarschijnlijk het hele appartement verkopen. Jij krijgt jouw aandeel. Genoeg voor een eenkamerwoning ergens buiten de stad. En Julia en ik kopen een huis. In een andere stad.
Hij sprak rustig, zonder boosheid. Het was geen dreigement. Het was een gevolg. Koud, logisch, onontkoombaar. Hij keek nog één keer naar haar — naar de vrouw die probeerde hem te besturen via schuldgevoel, ruzies en druk. Nu zat ze tussen haar bondgenoten, maar was ze volledig alleen. Haar macht was ingestort. En zij had hem zelf het middel gegeven om die te vernietigen.
— Dat is alles, mama. Ik kies voor mijn gezin.
Hij draaide zich om en liep weg. Niemand hield hem tegen. Niemand schreeuwde iets na. Alleen het klikken van de deur achter zich. Deze keer — voorgoed.
Laat gerust weten als je meer hulp wil met vertalingen!
Lees verder door hieronder op de knop (VOLGENDE 》) te klikken !